“Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doet dat ook de ander niet”

Het moet van m’n hart. Ik ben ongelukkig. Ik kan elk moment van de dag wenen. Ondanks alle kindjes-, paardjes-, hondjes- en andere liefde die ik krijg. Los van alle teken-, dazen-, processierupsenleed.

Alle egoïstische, domme, wrede, racistische – al dan niet politiek geïnspireerde – haatberichten en reacties op FB-posts over vluchtelingen houden me uit m’n slaap.

“Behandel anderen zoals je zelf behandeld wil worden”: Is dat dan zo moeilijk? ‘Compassie’: een woord zonder betekenis? Het ‘ik eerst’-principe, ingekapseld in ons reptielenbrein, brengt haatdragende, verzuurde mensen voort. Zoals de Securail veiligheidsagent in Brussel Centraal, die enkele dagen geleden doelbewust de pink van een bange vluchtelingenjongen brak. En de agent die kwam aansnellen en in plaats van de jongen te helpen, snauwde: “Zwijg, of ik breek je hand”.

‘Terugsturen en steriliseren’, ‘Profiteurs’, ‘Eigen volk eerst’, ‘Wanneer is de eerste verkrachting’… zijn enkele reacties op de VRT-berichtgeving over de 630 vluchtelingen op de Aquarius, het schip dat na enkele dagen rondgedobberd te hebben, mocht aanmeren in Valencia. Een hulpverlener met een kind op de arm moest het ontgelden. ‘Emoberichtgeving!’. Wablief?!

Dit maakt me dus echt ongelukkig.

Naar het schijnt hebben we niet alleen ons egoïstisch reptielenbrein ontwikkeld, maar ook onzelfzuchtige hersendelen die zorg en empathie voor anderen aanmoedigen. Ik geloof graag dat dit voor een meerderheid van mensen het geval is. Zeker, nu ik dagdagelijks zie dat het voor alle (gezonde) paarden geldt. Paarden kunnen zich emotioneel verbinden met anderen. Paarden kennen compassie.

Mensen achterlijker dan paarden? Ik wil het niet geloven.

Misschien hebben sommigen wat aanmoediging nodig, anderen wat tegenwind. Daarom heb ik een heel eenvoudig voorstel, in de eerste plaats voor mijn FB-‘vrienden’. Eigenlijk is het een dubbel voorstel. Het komt hier op neer:

Reageer op de giftige reacties over vluchtelingen (en in het verlengde: over alle kwetsbare mensen) in FB-berichten. Doe dat regelmatig, rustig en bewust. Laat die haatdragers zien dat ze helemaal geen jolige bende zijn, geen meerderheid, eerder een triest zootje ongeregeld. Zeg niet: “Ik lees dit al lang niet meer”. Lees het wel en verzet je er tegen.

Mijn voorstel was dubbel. Dit is de andere kant: Heb je het moeilijk met mijn standpunt? Ga je liever aan de kant van de zelfzuchtige egotrippers staan? Vind je T. Francken een toffe gast? Wil me dan met onmiddellijke ingang defrienden. Wij kunnen geen vrienden zijn.